Page 37 - เรื่อง วัสดุวัฒนธรรม ปูนโบราณ จิตรกรรมฝาผนัง และอาณาจักรทวารวดี
P. 37

33



               6.  เอกสารอ้างอิง

               กรมศิลปากร. (2534). ราชบุรี. กรุงเทพฯ: บริษัท อมรินทร์พริ้นติ้ง กรุ๊พ จ ากัด.

                                              ื
                                                 ู่
               จารึก วิไลแก้ว. (2534). โบราณคดีเมองอตะเภา. กรุงเทพฯ: บริษัท อมรินทร์พริ้นติ้ง กรุ๊พ จ ากัด.
               ดวงฤดี ศุภติมัสโร. (2557). ภูมิปัญญาไทยปูนก่อสร้างโบราณ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ.

               ตระกูล ร้อยแก้ว. (2002). การศึกษาแนวคิด ทฤษฎีและวิธีการทางเทคนิคในการอนุรักษ์ประติมากรรมปูนปั้น

                                                                     ุ
                     ประดับอาคาร  กรณีศกษา:  วัดจุฬามณี  อ.เมือง  จ.พิษณโลก.  สารนิพนธ์ปริญญาศิลปะศาสตร์บัณฑิต
                                       ึ
                     สาขาวิชาโบราณคดีมหาวิทยาลัยศิลปากร,

               น. ณ. ปากน้ า. (2532). ลายปูนปั้น มัณฑนศิลป์อันเลิศแห่งสยาม. กรุงเทพมหานคร: เมืองโบราณ.

               นพวัฒน์ สมพื้น. (2540). ลายปูนปั้น งานช่างประณีตศิลป์ของไทย กรุงเทพมหานคร: กรมศิลปากร.

               ภาควิชาโบราณคดี.  (2523).  การขุดค้นและการศกษาวัฒนธรรมของชุมชนโบราณที่บ้านคูเมือง  อ าเภออินทร์
                                                         ึ
                     บุรี จังหวัดสิงห์บุรี. กรุงเทพฯ: ภาควิชาโบราณคดี คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร.

               สมถวิล นิลวิไล และ ศิริชัย หวังเจริญตระกูล. (2552). รักษโบราณ วัตถุ. กรุงเทพฯ: พลัสเพรส.
                                                                ์

               สมเด็จฯ กรมพระยาด ารงราชานุภาพ, “ต านานหนังสือพระราชพงศาวดาร” ใน พระราชพงศาวดารฉบับพระ
                     ราชหัตถเลขา. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร, 2505, 40-41.


               สฤษดิ์พงศ์  ขุนทรง  และ  และ  อนุรักษ์  ดีพิมาย.  (2564).  รายงานการวิจัยเรื่องจากสุวรรณภูมิถึงทวารวดี:
                     ความส าคัญของเมืองโบราณในประเทศไทยในบริบทเครือข่ายการค้าและศาสนาของโลกในช่วง  2,300

                     – 1,000 ปีมาแล้ว. กรุงเทพฯ: คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร.

               สุขกมล  วงศ์สวรรค์.  (2545).  การวิเคราะห์ปูนขาวจากเปลือกหอยที่แหล่งโบราณคดีวังไผ่  อ าเภอ  บ้านหมี่

                                                                      ิ
                     จังหวัดลพบุรี.  วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปะศาสตร์มหาบัณฑต  สาขาวิชาโบราณคดี  สมัยประวัติศาสตร์
                     มหาลัยศิลปากร

               ส านักงานโบราณคดีและพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติที่  2  สุพรรณบุรี.  (2545).  โบราณคดีเมืองอทอง.  นนทบุรี:
                                                                                             ู่
                     โรงพิมพสหมิตร พริ้นติ้ง.
                            ์
               Berrie, B. H. (2012). Prussian blue. In FitzHugh E. W. (Ed.), Artists’ pigments: A handbook of

                     their history and characteristics volume 3 (pp. 191-218). Archetype.

               Boeles, J.J. (1964). “The King of Sri Dvaravati and his Regalia.” Journal of the Siam Society LII,

                     II: 99 -114.

               Boisselier, Jean. (1972). “Travaux de la mission arch.ologique Fran.aise en Thailande (juillet –

                     novembre 1966).” Arts Asiatiques 25: 27 – 90.
   32   33   34   35   36   37   38   39   40